Μικρός ήθελες να μεγαλώσεις. Τώρα που αρχίζεις να μεγαλώνεις και να σοβαρεύουν τα πράγματα, σε ρωτάω. Σ'αρέσει;
Μικρός ήθελες να γίνεις αστροναύτης, να πας στο φεγγάρι!
Μικρός ήθελες να γίνεις αστροναύτης, να πας στο φεγγάρι!
Ήθελες να γίνεις τραγουδιστής, να κάνεις συναυλίες!
Ήθελες να γίνεις μπαλαρίνα, να χορεύεις και να σε χειροκροτούν!
Ήθελες να γίνεις γιατρός, να κάνεις καλά τους ανθρώπους!
Ήθελες να κάνεις μεγάλη οικογένεια,να ζείτε σε ένα μεγάλο σπίτι με τον σκύλο να τρέχει στον κήπο!
Ήθελες να γίνεις μπαλαρίνα, να χορεύεις και να σε χειροκροτούν!
Ήθελες να γίνεις γιατρός, να κάνεις καλά τους ανθρώπους!
Ήθελες να κάνεις μεγάλη οικογένεια,να ζείτε σε ένα μεγάλο σπίτι με τον σκύλο να τρέχει στον κήπο!
Τώρα..μεγαλώνεις. Δεν θες να γίνεις αστρονάυτης,τραγουδιστής,μπαλαρίνα,γιατρός.Δεν θες οικογένεια ή σκύλο.Κάνεις ό,τι είναι δυνατό,για να φτιάξεις το μέλλον σου έτσι ώστε να ζήσεις καλά. Αλλά αυτό θέλεις; Απλά να ξέρεις ότι θα ζεις καλά;
Δεν ξέρεις τι θέλεις.Γιατί πολύ απλά έχει χαθεί το παιδί μέσα σου. Αυτό το παιδί που έλεγε πόσο χαρούμενο είναι που έχει αγάπη,φαγητό,φροντίδα,φίλους. Υποφέρεις κάθε μέρα,όλο και περισσότερο, προσπαθώντας να γίνεις αρεστός στους άλλους,που ξεχνάς πως είναι να είσαι αρεστός στον εαυτό σου. Και σε ξαναρωτάω. Σ'αρέσει;
Δεν ξέρω πως θα είναι το μέλλον,αλλά θα κάνω οτιδηποτε περνάει από το χέρι μου,για να μην χάσω αυτό το παιδί. Αυτό το παιδί που μου θυμίζει ποια ήμουν και είμαι. Αυτή θέλω να είμαι.
Αυτό μ'αρέσει.